Krupnik

To zupa niesamowita, bo o jej smaku decyduje w zasadzie kasza, kasza jęczmienna.

Uwielbiam ją jeść skubiąc mięso z wywaru, i tym sposobem krupnik może być dla mnie pełnym obiadem.

Można go przygotować na kurze, lubię też krupnik przyrządzać na kościach wieprzowych; żeberkach.

Rozgrzewający i upłynniający, aksamitny, konkretny. Nasza klasyka.

Składniki (na 4-6 porcji):

1 litr (4 szklanki) wywaru (mięsno-warzywnego np. ze skrzydełek, żeberek)

kilka ziemniaków

5-6 łyżek kaszy jęczmiennej

1-2 marchewki z wywaru

100ml słodkiej śmietanki

sól, pieprz

koperek lub natka pietruszki

Wywar odcedzić, doprowadzić do wrzenia. Marchew i mięso z wywaru odstawić w ciepłe miejsce.

Ziemniaki obrać, pokroić w kosteczkę. Wrzucać stopniowo do wywaru oceniając konsystencję. W razie potrzeby obrać, posiekać i dorzucić więcej ziemniaków; pamiętając jednak, że zupa stanie się jeszcze bardziej treściwa.

Doprowadzić do zagotowania, przykryć, zmniejszyć ogień, gotować przez ok. 5 minut. 

Do zupy wsypać kaszę, wymieszać, przykryć, gotować do momentu, aż ziemniaki i kasza będą miękkie.

W międzyczasie pokroić marchew (można ją też zetrzeć na grubych oczkach tarki).

Dodać marchew, podgrzewać jeszcze przez minutę, przyprawić solą i pieprzem do smaku.

Zdjąć z ognia, wlać śmietankę, wymieszać.

Podając oprószać obficie koperkiem lub natką pietruszki. Ja lubię też, kiedy krupnik jest pikantny i przyprawiam go jeszcze na talerzu świeżo zielonym pieprzem.

Osobno podać mięso na kostkach; lub oddzielone.

Można je wcześniej wrzucić do zupy; ale mi bardziej odpowiada konsystencja mięsa podanego oddzielnie: jest bardziej jędrne, ma wyraźniejszy smak i konsystencję.