Clafoutis z wiśniami

Kiedyś często spędzałam lipce we Francji. W małych miejscowościach czternastego wszystko zamierało; nie można było nic kupić ani nigdzie się wybrać – poza oczywiście wieczornym świątecznym festynem z fajerwerkami. Nie wiem co mnie dzisiaj pchnęło w ramiona tego francuskiego deseru, a pod rękę podeszła patriotyczna prawie scenografia, o niefrancuskim pochodzeniu. Pozostałam posłuszna tym przypadkom i mimo, że następny wpis miał powstać nieco później, piszę już dziś, czternastego.

To owoce zalane nieco gęstszym ciastem naleśnikowym, o fantastycznej, lekko ciągnącej i chrupiącej, stawiającej przyjemny opór konsystencji. Stanowczo polecam jeść clafoutis na jeszcze gorąco lub ciepło, a potem – podgrzewać porcje w piekarniku. Z bitą śmietaną – obłędne.

Składniki (na 8 porcji, formę o średnicy 30cm):

1 szklanka + 2 czubate łyżki mąki tortowej

3 łyżki cukru pudru

mała szczypta soli

200ml (niecała szklanka) mleka

3 jajka

kilka garści wydrylowanych wiśni

cukier puder do posypania

śmietanka do ubijania (na 1 osobę ok. 50ml)

Piekarnik nastawić na 180 stopni.

W jednej misce wymieszać składniki suche, w innej – mokre. Wszystko razem zmiksować tylko do uzyskania gładkiej masy (można również użyć blendera: wtedy wystarczy umieścić w dzbanku wszystkie składniki po kolei i miksować przez 30 sekund).

Formę natłuścić, wypełnić jej dno równą warstwą wiśni.

Ciasto wylać delikatnie i równomiernie na owoce, do formy.

Wstawić do gorącego piekarnika i piec 45-55 minut, do wyraźnego zarumienienia. Ciasto spektakularnie rośnie, a po wyjęciu opada - ale tak właśnie ma być.

Wyjąć z piekarnika i od razu oprószyć cukrem pudrem. Podawać jeszcze ciepłe.